سالن گیاه‌شناسی موزه دارآباد دارای ۶۰۰ گونه گیاهی خودرو از مناطق مختلف کشور است.
این سالن بر اساس نواحی فیتوجغرافیایی (جغرافیای گیاهی) تقسیم‌بندی شده است و شامل ناحیه هیرکانی، ناحیه ایران – تورانی و ناحیه خلیج فارس – عمانی است و در این مجموعه حداقل ۵۰ گونه اندمیک (بومی) در بین گیاهان دیده می‌شود.
پنج شنبه ۲ اَمرداد ۱۳۹۹
عکاس: شایان محرابی
مهمانپذیر روبرو خانه‌ای است حدودا شصت ساله و متعلق به اواخر دوره پهلوی اول. خانه در مجاورت میدان بهارستان است، در قلب تاریخی تهران و در محله‌ای که هنوز حال و هوای تهران قدیم را در خود نگه داشته. محله‌ای که انگار از تغییرات هر روزه و سریع کلان شهر در امان مانده است. این خانه مساحتی ۳۰۰ متری دارد، شامل ۳ طبقه در داخل ساختمان اصلی و بنایی کوچک‌تر، به سبک همان دوران، در انتهای حیاط. جایی که حالا مکانی برای اجراهای کوچک فردی و گروهی موسیقی است.
شنبه ۴ اَمرداد ۱۳۹۹
عکاس: حمید رضا درجاتی
پارک جنگلی لتمال کن با مساحتی بیش از۱۰۰ هکتار در ارتفاعات منطقه ۲۲ شهرداری تهران واقع شده‌است.ارتفاع این بوستان جنگلی ۱۸۰۰ متر از سطح دریا است و در طرح تفصیلی نیز جزو کمربند سبز شهر تهران و طرح گلگشت محسوب می شود.این پارک به دلیل دارا بودن مسیرهای پیاده روی از مقاصد گردشگری و کوه پیمایی شهروندان تهرانی محسوب می شود.
سه شنبه ۷ اَمرداد ۱۳۹۹
عکاس: شایان محرابی
مالک این خانه،علی اکبر صادق، معمار، متولد سال ۱۲۸۷، پس از تحصیلات مقدماتی در سال ۱۳۰۹ عازم اروپا و وارد دانشگاه کان (بلژیک) در رشتۀ مهندسی شد. او پس از مدتی در مسابقۀ ورودی آکادمی هنرهای زیبای شهر بروکسل موفقیت حاصل کرده و در عرض چهار سال تحصیل موفق به اتمام و دریافت مدال «وبری» شد.
او طراح محله چهارصد دستگاه در خیابان پیروزی و همکار در پروژه‌هایی مانند ساخت آرامگاه سعدی، شعبه مرکزی ساختمان بانک مسکن در خیابان فردوسی و ساختمان الحاقی شرکت ارتباطات زیر ساخت در ابتدای خیابان ناصرخسرو است، حتی گفته می‌شود بیشتر کارهای او با همکاری محسن فروغی و با کاربری ساختمان‌های دولتی بوده است. وی در سال ۱۳۶۶ و در ۷۹ سالگی درگذشت.
احیا و بازسازی خانه معروف به خانه «صادق» در محله فردوسی پس از سبک سازی و خروج نخاله ها تا دو ماه آینده توسط بخش خصوصی آغاز می شود.
سه شنبه ۱۴ اَمرداد ۱۳۹۹
عکاس: محسن دانک
شاید کمتر خانه‌ای مثل«خانه سرهنگ» تاریخچه جالبی داشته باشد. داستان از این قرار است که ملاک معروف محله فردوسی یعنی «مصطفی هنجنی» در دهه 20 تصمیم می‌گیرد در مجموعه زمینهای خود در جنوب غربی میدان فردوسی تعدادی بنای خاص با کمک معماران مجرب انگلیسی و البته تیم اجرایی ایرانی بسازد. بعد از ساخت، خاص ترین ملک به سفیر وقت بریتانیا در تهران میرسد و وی در آنجا ساکن می‌شود. 22 سال بعد این ملک به رییس وقت شهربانی استان اصفهان یعنی سرهنگ «فردوس پورقاسمی نجف آبادی» فروخته می‌شود تا «خانه سرهنگ» نام بگیرد ودر نهایت پس از فوت وی در 24فروردین 1383 و مطابق وصیت نامه اش این خانه تاریخی و ارزشمند پس از بازسازی، صرف امور هنری و فرهنگی شود.
سه شنبه ۲۱ اَمرداد ۱۳۹۹
عکاس: حمید رضا درجاتی