آقامحمد خان قاجار بعد از اینکه ردای پایتختی بر تهران میپوشاند، تهران را دارلخلافه می‌نامد. دارلخلافه دارای شش محله در حوزه‌ی استحفاظی بوده که شمالش خیابان انقلاب، جنوبش خیابان شوش، شرق آن خیابان شهباز( 17شهریور امروزی) و غرب آن خیابان کارگر است. این خانه متعلق به مهین الملک وزینانی(داماد مظفرالدین شاه) بوده که در دهه‌ی 40 مرحوم امینی صاحب این خانه شوهرخاله‌ی ایشان می‌شد(نخست وزیر محمدرضا پهلوی) که آنرا وقف می‌کند.
این خانه 260متری با سبک معماری داخلی ایرانی مانند همه‌ی خانه‌های قدیمی اندرونی بیرونی و شاه نشین دارد. دکوراسیون داخلی دارالخلافه برگرفته از معماری دوران پهلویست و کوچکترین جزییات مانند کاغذدیواری‌ها و کاشی‌کاری‌ها طرحش مربوط به همان دوره است. همچنین در حیاط آن هنگام مرمت تغییراتی اساسی بوجود آمده است؛ بطور مثال حوض مدفون شده‌ی آن بیرون آمده و مرمت شده و یا کف حیاط و عمارت‌های آن موزاییک بوده که تبدیل به آجر فرش شده است.
عتیقه‌هایی که درجای جای این عمارت وجود دارد کلکسیون صاحب کافه است که از چهارده سالگی شروع به جمع آوری آنها کرده است.
کتابخانه‌ی دارالخلافه دارای 3500جلد کتاب،مجلات و روزنامه‌های افست شده است، کتاب‌ها را رایگان به مشتریان امانت میدهد و اهل کتاب می‌توانند در حیاط این کافه یا در یکی از این پنج اتاق که به اسم محله های قدیمی دارالخلافه نامگذاری شده، به همراه نوشیدنی خود مطالعه کنند.
دوشنبه ۱۸ آذر ۱۳۹۸
عکاس: احمد آقاسیانی