پامنار، یکی از قدیمی‌ترین خیابان‌های شهر تهران و مربوط به سده ۱۳ هجری - قمری است. این خیابان در سال ۱۳۳۴ به عنوان یکی از آثار ملی ایران در فهرست این آثار به ثبت رسیده‌است. مهم‌ترین اثر تاریخی موجود در این خیابان و نیز وجه تسمیه آن مناره مسجد عولادجان معروف به مسجد و مدرسه میرزا صالح یا آبهرام یا آغابهرام، از آثار قرن سیزدهم است. در گذشته، محله پامنار یکی از گذرهای محله عودلاجان بوده که به صورت بازارچه‌ای دروازه شمیران را به شبکه بازار متصل می‌کرد. پس از توسعه معابر، بازارچه پامنار که خود مجموعه‌ای شامل کاروانسرا، تیمچه، تکیه، حمام، آب‌انبار، مسجد و مدرسه بود، به خیابان پامنار تبدیل شد و بعضی از بناهای قدیمی در این تبدیل و توسعه از بین رفت. محله پامنار به ویژه در سال‌های نهضت ملی شدن نفت، به دلیل سکونت آیت‌الله کاشانی در آن محله، آمد و شد خواص و عوام به آنجا به یکی از کانون‌های مهم سیاسی تبدیل شد. این خیابان همچنین محل به دنیا آمدن ابراهیم حاتمی‌کیا، کارگردان معروف سینمای ایران و عباس یمینی شریف نویسنده ایرانی نیز بوده‌است. پامنار صاحب قدیمی‌ترین چنارهای تهران است و گاری و گاری‌ران‌های بازار را نیز می‌توان در آنها دید.
از مراکز تاریخی محله پامنار می‌توان به امامزاده روح‌الله اشاره کرد.
چهارشنبه ۱۴ فروردین ۱۳۹۸
عکاس: شایان محرابی
سرچشمه نام محله‌ای قدیمی در تهران است. این محله در منطقه ۱۲ شهرداری تهران و در محدودهٔ محلهٔ بهارستان واقع شده است.
یکشنبه ۱۸ فروردین ۱۳۹۸
عکاس: شایان محرابی
گورستان ظهیرالدوله گورستان کوچکی است بین امامزاده قاسم و تجریش در شمال تهران که علاوه بر فروغ فرخزاد و علی‌خان ظهیرالدوله چندتن از هنرمندان، شاعران و چهره‌های سرشناس ایران در آن مدفونند.
دوشنبه ۲۶ فروردین ۱۳۹۸
عکاس: مازن هواشم
در چند قدمی زورخانه ی ده ونک گورستانی قدیمی وجود دارد که امروزه به دست فراموشی سپرده شده است.
تاریخ بعضی از این قبور به ۱۰۰ سال پیش برمی گردد که نشان از قدمت بالای این قبرستان دارد.
شنبه ۳۱ فروردین ۱۳۹۸
عکاس: مازن هواشم