بنای اصلی بقعه امام زاده عبدالله به احتمال قوی مربوط به قرن یازدهم و از آثار دوره صفوی است.
در جوار بقعه، گورستانی تاریخی در آرامش چندصدسالهاش آرمیده است. این گورستان معروف که در اردیبهشتماه سال ۱۳۷۸ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید با آرامگاههای خانوادگی و سنگقبرهای قدیمی و دیدنیاش، مدفن بسیاری از بزرگان و چهرههای مذهبی، سیاسی و هنری، ازجمله ادیب پیشاوری، وحید دستگردی، شیخ خزعل، خاندان مفخم، اسکندر میرزا و ... است.
دوشنبه ۲۷ اردیبهشت ۱۴۰۰
عکاس: سعید ربیعی